5 Mei 2012, het lustrum dat door Alcazar wordt bestempeld als het laatste. Alcazar en Snoopy gaan samen op in Erasmus Volley; en Alcazar houdt dan op te bestaan.

's Ochtends stroomt de kantine van de sporthal op Woudestein vol. Jong Alcazar, oud Alcazar, met een sporttas, of met een tas met ouwe archieven, plakboeken, oude shirts, foto's, en iedereen met mooie verhalen.

De plakboeken gaan op een tafel, de spelers het veld in. Acht wedstrijden moest ik spelen. En ik heb er van genoten. Fantastische beelden van oud strijders die een aanloop nemen, springen, een beweging maken die doet denken aan een smash, en vervolgens bemerken dat de bal een meter hoger voorbij vliegt. Ja Michiel, het gaat over jou!

We strijden als leeuwen; en het wordt beloond! We worden laatste en het levert ons een doos roomsoesjes op, altijd nog beter dan de nummer voorlaatst.

Tegen vijven gaan de barbeques aan en wordt er gegeten. De eerste biertjes vloeien.

's Avonds, als we ons naar Hal 4 hebben verplaatst, treedt als vanouds Jan Willem op met zijn band. Ik dacht dat dat "Eyk and the Woodwurms" waren, die ooit met Anja het Internationaal Toernooi geheel total loss speelden en zongen. Maar er was nog een band, na mijn tijd, die er wat van kon. Dus er werd gedanst, gezongen, gezweet. Eyk, top dat je Praag even verruilde voor good old Rotterdam!

De kater… Tja, de spierpijn en hoofdpijn herken je vast. Maar de echte kater is toch wel dat Alcazar niet meer is. En hoe moet dat nou over 5 jaar? Geen 10e lustrum? Een feestje van het piepjonge Erasmus Volley, of hoe ze dan ook heten? Als jij liever met Alcazar de lustrumfeesten blijft vieren, meld je dan even bij mij. Je bent niet de enige en wie weet, met voldoende power blijft de enige echte ARSVV dan toch behouden voor het nageslacht!

5 mei 2012, Alcazar Lustrumtournooi en feest!

Lees alles over dit laatste Alcazar evenement op www.alcazar-lustrum.com. Het laatste? Ja, het laatste, want de huidige generatie heeft in haar oneindige 'wijsheid' besloten Alcazar op te laten gaan in Erasmus Volley....

Ik ga! Jij ook?

Arie

In maart 2007 werd alweer het 25e internationale toernooi gespeeld. 33 teams uit zo'n 15 landen streden hun strijd, onder hen een team van gemiddeld reeds tegen de 50 jaar, door Louis Verheij gedoopt tot 'De Rollators'. Wegens gebruik van de 2e sporthal is er een schema met maarliefst 12 wedstrijden bedacht. Steeds 30 minuten op, en dan weer 30 minuten af, verdeeld over 2 dagen, da's funest voor oude spieren.

Zaterdag starten we tegen, jawel, het Italiaanse Pavia! Die kennen Chiel en ik nog van vroeger, toen ook in hun universiteitsstad een mixtoernooi werd verspeeld. Tot ons genoegen winnen we van dit redelijk jonge team. Het zijn ongeveer de laatste punten die we scoren. Uiteindelijk worden we 23e, en dat voornamelijk omdat we ook de laatste wedstrijd hetzelfde Pavia treffen, en toch nog en setje winnen.

Het grootscheepse avondeten hebben we gemeden, we kozen voor een tapasrestaurant in Kralingen en hebben met 'De Rollators' heerlijk bijgekletst en gedronken.

Op de foto Vonne Koning, Chiel van Iperen, Harrie Frijters, Aukje Bakker, Arie Smitskamp en Mirjam Hokke. Ontbrekend op de foto zijn Louis Verheij en Wilma Ruis (alleen zondag meespelend), Arie van Andel (geblesseerd, maar wel van de partij), Wybe Hietbrink (één wedstrijdje meegepikt) en, helaas ziek, Esmeralda Wekker.

OrCo bedankt!, Over vijf jaar zijn we er weer, rollators of niet!

Het zevende lustrum werd uiteraard met een borrel beklonken op de officiële verjaardag: 19 september 2002. In Pardoen werd lekker gedronken en gegeten. Met een enthousiaste LustCo werd afgesproken dat we zoveel mogelijk oudleden zouden opzoeken. Met e-mail en een kettingbriefeffect weten vooral Louis Verheij, Chiel van Iperen, Harrie Frijters en Ruud de Bruijn veel, heel veel adressen te achterhalen.

Op 24 mei 2003 volgde het lustrumtournooi. Krasse knarren vulde de sporthal. Niet onze ouwe bekende hal, maar een nieuwe sporthal die zowaar bovenop de kantine is gebouwd. Het toernooi wordt stijlvol gewonnen door ouwe lullen, die in de finale de jonge garde voornamelijk op psychologie aftroefden.

Op de foto het winnende team met Mirjam van Oostrom, Eric de Laat, Arie Smitskamp, Henriëtta Joosten, Arjan 'du' Wilt en Chiel van Iperen.

Alcazar is opgericht op 19 september 1967. In 1997 werd dus het 30 jarig bestaan gevierd. Een kort verslag...

Op zondag 9 februari 1997 werd een mix-toernooi gespeeld op Woudestein. Voor velen was het de eerste keer dat het vernieuwde sportgebouw, met z'n tweede sporthal bovenop de oude kantine, werd betreden. Aan de bar werden, onder het genot van koffie, wat later ook de nodige biertjes, oude foto-albums bekeken. In de hal werd gestreden. Bij sommigen duidelijk voor de pret, bij anderen ging het om de punten. Met name de gevoelige nederlaag tegen (het team met) Harry Frijters doet mij nog steeds pijn. Wacht maar tot 2002! Het team van Roelof Schutrup won. Waarschijnlijk komt dit door zijn nog gloednieuwe volleybalschoenen, van een model dat al dik 10 jaar niet meer gemaakt wordt....

Na het toernooi zijn we gaan eten in Settlers, een saloon-achtig eetcafé in hartje Rotterdam. Ik herinner mij de lange tafel, met ondermeer Louis Verhey, Ivo Gijsbers, Roelof Schutrup, Max Bronswaer, Chiel van Iperen, Roelie Booij, Joost Dicker, Vonne Koning, Mirjam Hokke en Harry Freyters. Onder het genot van grote glazen gingen leuke herinneringen en sterke verhalen rond. Je hoorde best vaak vragen als 'Hoe zou het met die zijn?' en 'Wie weet waar die gebleven is?'. Met Harry, Max, Chiel en mede-organisator Marije werd afgesproken dat er aktie moest worden ondernomen om het oudledenbestand bij te werken. Deze web-site is een gevolg daarvan, zij het dat het (nog) een persoonlijk en ongecoördineerd initiatief is.

The 'day after' was een ramp. Met spierpijn en een forse kater zat ik op m'n werk en dacht terug aan de tijd dat je op maandag nog kon uitslapen...

Aan de organisatie natuurlijk een compliment. Ik heb mij dik vermaakt en dank Petra, Marije, Jasper, Cindy en Mariëlle voor de geweldige inzet!